Jesień jest moją ulubioną porą roku. Było tak w przeszłości gdy mieszkałem w Polsce i jest tak teraz gdy mieszkam w Ontario. Jesień niesie w sobie wspaniałą mieszankę zapachu odchodzącego lata i nadchodzącej zimy. Uwielbiam chłodne noce, które często po przejściu przez mglisty poranek, zamieniają się w typowy upalny jesienny dzień. Jesienne światło, tak różne od tego co przynosi każda inna pora roku, kreuje łagodne uczucie spokoju i harmonii.
Pewnego ciepłego popołudnia, na początku tego szczególnego okresu w naszej corocznej wędrówce poprzez cztery pory roku, nie mając nadziei na "fotograficzną" pogodę postanowiłem spędzić wieczór w okolicy Lake of Two Rivers.
Niebo było kompletnie czyste, co nie jest z reguły zwiastunem ciekawego światła po zachodzie słońca. Brak chmur, to tak jak brak lustra, które odbija resztki promieni słonecznych rozproszonych w wyższych partiach atmosfery, kreując moją rzeczywistość. Nie mając innej możliwości, byłem pewien, że modlitwy niczego nie zmienią, postanowiłem wykorzystać inne walory natury na moją korzyść. Gdy wilgotność powietrza jest wysoka i wieczorem temperatura spada gwałtownie, opary wody w wyższych partiach atmosfery zamieniają się w kryształki lodu, które z kolei pomagają rozproszyć światło i spotęgować tę część jego spektrum, która jest odpowiedzialna za wszystkie odcienie czerwieni.
Biorąc te czynniki pod uwagę, po ustawieniu statywu i aparatu w celu osiągnięcia zamierzonej kompozycji oraz wybraniu odpowiednich do sytuacji filtrów ( Lee 0.9 ND Grad oraz Sing Ray LB Polarizer ), jedyne co pozostało to oczekiwanie na odpowiednią jakość światła.
Około 45 minut po zachodzie słońca naświetliłem ten kadr, czas naświetlania przy przysłonie f5.6 był 6.5 min czyli 390 s. Wokół mnie było kompletnie ciemno, wiedziałem jednak, że aparat bedzie widział wszystko w "innym" świetle, w świetle mojej rzeczywistości. Plonem tego wieczoru jest pejzaż, który dodałem w dniu dzisiejszym do galerii Ontario Landscape.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz