Canon 40D, Sigma 28-70 @ 28mm, ISO 100, 1/6s @ f/5.6
Zanurzając się w noc przesiąkniętą drobną mżawką, zatrzasnąłem drzwi samochodu i bez zbytniego entuzjazmu zarzuciłem na ramię ciężki statyw.
Po dotarciu w obrane parę dni wcześniej miejsce ustawiłem statyw i aparat. Oczekując na pierwszą poświatę dnia, która umożliwi wstępną kompozycję kadru, spoglądałem na niebo aby dostrzec jakąkolwiek oznakę poprawy pogody. Parę minut po wschodzie słońca, czego jedyną oznaką była godzina na moim zegarku, pogoda zaczęła zmieniać się dosłownie z minuty na minutę. Niestety cały ten spektakl na niebie rozgrywał się w najmniej oczekiwanej jego części.
Następne parę minut było wypełnione przedzieraniem się przez krzewy i wysokie paprocie, ustawianiem statywu, zmianą obiektywu, szybkim oszacowaniem zakresu dynamicznego i zmianą filtrów. Naświetliłem pierwszy kadr, poprawiłem kompozycję aby naświetlić dwa kolejne. Po naświetleniu czwartego niebo utraciło całkowicie kolory i pomarańczowo czerwonawy welon jesiennej mżawki zaniknął bezpowrotnie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz